
Niedoczynność tarczycy to zaburzenie, w przebiegu którego tarczyca produkuje za mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne (limfocytowe) zapalenie tarczycy. Wśród innych przyczyn można wymienić m.in. stan po operacyjnym usunięciu tarczycy lub leczeniu jodem promieniotwórczym.
Nieleczona niedoczynność tarczycy stanowi zagrożenie zarówno dla matki, jak i dla płodu, dlatego powinna zostać rozpoznana i odpowiednio leczona przed ciążą i w jej trakcie.
Jawną niedoczynność tarczycy stwierdza się u około 0,5% kobiet w ciąży. Postać utajona (subkliniczna), która poprzedza rozwój jawnej niedoczynności tarczycy, występuje u 2–3% ciężarnych.
Objawy u matki / kobiety:
W okresie ciąży rozpoznanie niedoczynności tarczycy może być trudne, ponieważ niektóre objawy, np. osłabienie czy zaburzenia koncentracji, mogą występować w przebiegu prawidłowej ciąży.
U wielu kobiet z utajoną niedoczynnością tarczycy nie stwierdza się żadnych objawów i chorobę można rozpoznać jedynie na podstawie badań hormonalnych.
Zarówno utajona, jak i jawna niedoczynność tarczycy może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży.
Wśród możliwych powikłań wymienia się stan przedrzucawkowy i przedwczesny poród.
Niekorzystny wpływ na rozwój płodu oraz dalszy rozwój dziecka. W pierwszych 10–12 tygodniach ciąży, kiedy tarczyca płodu nie produkuje jeszcze hormonów, jedynym ich źródłem jest tarczyca matki. W przypadku niedoczynności tarczycy matki niedobór hormonów tarczycy dotyczy więc także płodu. Hormony tarczycy są niezbędne do prawidłowego rozwoju mózgu płodu. Ich niedobór może prowadzić do wystąpienia powikłań, m.in. związanych z rozwojem mózgu płodu (wpływ na rozwój neuropsychologiczny dziecka).
Co ważne, u noworodków kobiet z prawidłowo leczoną niedoczynnością tarczycy w okresie ciąży nie stwierdza się żadnych zaburzeń rozwojowych.
U wielu kobiet przed planowaną ciążą należy wykonać badania w kierunku zaburzeń czynności tarczycy (badaniem pierwszego wyboru jest oznaczenie stężenia TSH w surowicy). Dotyczy to zwłaszcza kobiet:
Zaleca się rutynowe oznaczenie stężenia TSH u wszystkich kobiet planujących ciążę i w trakcie pierwszej wizyty położniczej.
Diagnostykę i leczenie niedoczynności tarczycy powinien prowadzić ENDOKRYNOLOG
Każda kobieta planująca ciążę lub będąca we wczesnej ciąży powinna mieć oznaczone TSH!
Niedoczynność tarczycy leczy się, przyjmując regularnie brakujące hormony tarczycy.
O dawce decyduje lekarz endokrynolog!
Większość pacjentów z niedoczynnością tarczycy wymaga leczenia lewotyroksyną i okresowej kontroli stężeń TSH przez całe życie.
W naszym centrum prowadzimy pełną diagnostykę i leczenie pacjentek z niedoczynnościa tarczycy w ciąży:
1. Laboratorium czynne codziennie od 08:00-12:00 - wykonujemy wszystkie badania laboratoryjne. Nie jest wymagana wcześniejsza rejestracja, prosimy tylko, by pacjentka zgłaszała się na czczo.
2. Endokrynolog dr Anna Florysiak zajmuje się prowadzeniem ciężarnych z chorobami ukiładu endokrynologicznego, w tym z niedoczynnością tarczycy.
3. Ginekolog - położnik - dr Marek Korożan prowadzi ciąże z podwyższonym i wysokiem ryzykiem w tym z chorobami tarczycy.
4. Radiolog dr Ewa Kołyszko wykonuje USG tarczycy.
Rezerwuj termin poprzez stronę internetową (kontakt mailowy, telefoniczny) lub Znany Lekarz: dr Ewa Kołyszko (USG) i dr Anna Florysiak , dr Marek Korożan.